Duamla kapına geldim Allah’ım. Beni benle bırakma. Sen ki en çaresiz anda yetensin, yetişensin. Sen ki kendime yetmediğim her anda beni tamamlayansın. Ruhumu doyurabildiğim tek ansın. Gerçekleşmesini istediğim her şey için istekte bulunduğumsun. En kötü anımda tüm samimiyetimle tüm samimiyetine sığındığımsın. İçimin hicranları dinsin diye yalvardığımsın.

      Duamda sana en yakın olduğum anımsın. Tüm çıkış yollarımın feneri, dertlerimin dermanısın. Buhranlarımda, çıkmazlarımda, sonuçlandıramadığım tüm anlarımda, kainatın ortak sesi olduğun gibi tüm duygularımın da ortak sesisin.

      Senle konuşmamdır duam Allah’ım. İsteklerimin, yalvarışlarımın, yakarışlarımın dışa vurumudur duam. Senle olan anımdır duam Allah’ım. Sana açılan tüm kapılarımdır duam. İçimde fırtınaların koptuğu her anda yaslandığım oldu duam. Tüm karanlıklarımın aydınlığa çıktığı andı sana olan duam.

     Sana yalvarışımda, sana yakarışımda , senin zarafetine ihtiyaç duyduğum tüm anlarda çıkış kapım oldu duam. Hiçbir şeye sığamadığım anda beni güzel bir habere sığdırman oldu duam. İçimdeki umudun kapısıdır duam. Bitmek bilmeyen arzularımın, dünya meşguliyetlerinden kaçış için sığındığım limandır duam.

      ...

     Biliyorum, kapına milyon kere de gelsem kovmayacaksın. Kucaklayacaksın beni her gelişimde. “ Buyur kulum. “ diyeceksin. “ Sen iste, ben sana vereyim. “ diyeceksin. Vermek istemeseydin, istemeyi vermezdin dilime, elime, kalbime. “ Açtığım eli geri çevirmem. “ diyorsun. Çünkü senden istenileni en güzel şekilde veriyorsun.

      Sana sığınıyorum Allah’ım !

      Senden diliyorum Allah’ım !

      Senden istiyorum Allah’ım !

      Duasız bırakma elimi, dilimi, yüreğimi.

      Duasız bırakma beni Allah’ım !