Başarı…

Bu kelimeyi duyduğumuzda zihnimizde beliren ilk şey ne oluyor?

Kimi için göz kamaştıran bir zafer anı,

Kimi için ulaşılmaz gibi görünen bir hedef,

Kimi için zirveye tırmanmak,

Kimi için iç huzuru bulmak,

Kimi için bir sınav,

Kimi için bir adım atmak…

Oysa başarı hayatımızın her anında saklı duran ve küçük küçük atmaya çalıştığımız adımlardaki heyecan ve yolculuğun ta kendisidir.

…

Başarmak istediğimiz noktaya gelene kadar hayatımızda

İniş çıkışlar,

Engeller,

Dikenli taşlar olacaktır. İşte tam burada ‘İÇİMİZDEKİ IŞIĞIN, ETRAFIMIZDAKİ KARANLIKTAN DAHA GÜÇLÜ’ olduğunu bilmemiz lazım.

Düştüğümüzde daha sağlam kalkabilmek,

Kanayan diz yaramızın ayağa kalktıktan sonra eskisinden daha iyi olacağını bilerek doğrulmak,

Düşmemize neden olan durumlardan ders çıkarabilmek bizi daha başarılı kılar. Bu durum tabi ki aniden olmaz. Bir tohumun filizlenmesi gibi mucizevi olur. Önce o tohum karanlık toprağın altında

Saatlerce,

Günlerce ve

Hatta aylarca sabırla bekler tüm geç sulanmalarına, üzerine ayakla basılmalarına rağmen. Akabinde minik bir filizle güneşe doğru uzanır ve tüm ihtişamıyla beliriverir. Başarı da tam olarak böyledir. Uzun ve meşakkatli olan yolumuz bir anda yeşeren umut çiçeği olur.

Hayatın bu inişli sürecinde

Düşeceğimiz,

Tökezleyeceğimiz,

Yürüyeceğimiz ve hatta

Koşacağımız zamanlar olacak.

Nice başarının arkasında

Emek,

Sabır,

Fedakarlık,

Gözyaşı var. Tıpkı Buz Dağı’nın görünen kısmının altındaki kocaman ihtişamı görmeye çalışmak gibi.

…

BAŞARI DOLU BİR HAYATIMIZ OLSUN.