KİMİ ÖZLERİZ BİZ?

Sesini duyamadığımızı,

Yüzünü göremediğimizi,

Elini tutamadığımızı,

Konusunu hissedemediğimizi,

Yanımızda olmasa bile kalbimizin en derinindekini özleriz. Hatta gördüğümüz yerde günlerce uzak kalmanın verdiği hasretle dakikalarca sarılacak kadar çok sevdiğimizi özleriz.

NEDİR ÖZLEM?

Kimi zaman çiledir özlem.

Kimi zaman acıdır özem.

Kimi zaman yanımızda olsa bile saatlerce sarılacağımız insandır özlem.

Beklenen günün sonunda, çekilen çilenin kutsal olmasıdır özlem.

Mevla’nın Mevla'sına kavuşmayı beklerken ki günü, vuslat günü olarak tanımlanmasıdır özlem.

NASIL ÖZLERİZ?

Evimizi özler gibi özleriz. Uçsuz bucaksız bir şekilde özleriz.

Kimi zaman kısa kimi zaman uzun bir şekilde özleriz.

Bazen o kadar özleriz ki özlediğimiz kişinin özlemimizi hissettiğini düşünecek şekilde özleriz.

Özlem acıtsa da özlemekten geri durmayacak şekilde özleriz.

NE ZAMAN ÖZLERİZ?

Yaşanan onca şeye rağmen kırmanın, darılmanın ne kadar gereksiz olduğunu anladığınız an özleriz.

Onunla geçirdiğimiz delidolu anlarımız aklımıza geldiği zaman özleriz.

Gece uyumadan önce özleriz.

Anılarımızı hatırlatacak şeyler ile karşılaştığımız zaman özleriz.

NEREDE ÖZLERİZ?

Parkta dolaşırken esen rüzgarın hafif uğultusu fon müziği hissini uyandırdığında özleriz.

Şiir okurken bizde uyanan his ile sırtımızı sandalye yaslayıp tavanını izlediğimiz odada özleriz.

Yolda yürürken aniden çalan müzikle kendimize gelince özleriz.

Özleriz, hayatın her alanında özleriz.

NİÇİN ÖZLERİZ?

Özlüyoruz çünkü değer veriyoruz.

Özlemenin sonunda kavuşmanın olduğunu bildiğimiz için özlüyoruz.

Yüreğimizin en derine işlenen sevginin sevgiliye ulaşmanın tek yol olduğunu bildiğimiz için özlüyoruz.