Canan, birkaç ay arayla genç bedenlerin toprağa düştüğünü belirterek bu durumu “haber olmaktan çıktı, çığlığa dönüştü” sözleriyle niteledi.

Başkan Canan, bölgede silah, bıçak, öfke ve intikamın hızlı devreye girdiğini, ölümlerin ardından duyulan “bir daha olmasın” çağrılarının kısa sürede sönümlendiğini vurguladı. Bu suskunluğun korkudan kaynaklanabildiği gibi, “alışkanlık” halini de aldığını belirten Canan, toplumun bu ölümlere alıştırıldığını savundu. Yazıda eğitimsizlik, adaletsizlik, ekonomik yoksunluk, erkeklik baskısı, toplumsal sessizlik ve otorite boşluğunun ölümlerin temel sebepleri arasında sayıldığı kaydedildi.

Canan, aşiretçiliğin bir zamanlar dayanışma aracı olduğunu; ancak günümüzde çoğunlukla kimlik, güç ve çıkar kavgasına dönüştüğünü, kanaat önderliğinin ise bilgelikten çok nüfuz aracı haline geldiğini dile getirdi. Geleneksel sözün barıştırma amacı taşıdığını, bugünkü uygulamanın ise susturma yönünde olduğunu belirten Baro Başkanı, ülke genelinde yeniden bir barış ve normalleşme havası varken genç bir ölümün umutlara darbe vurduğunu ifade etti.

Hukukun yalnızca mahkeme salonlarında değil; evde, okulda ve mahallede yaşatılması gerektiğini söyleyen Canan, adaletin sadece yargıçların değil toplumun her bireyinin sorumluluğu olduğunu hatırlattı. Düğünlerde, taziyelerde ve meclislerde artık “Bu kadar genç neden ölüyor?” sorusunun sorulması gerektiğini belirten Canan, barolar, sivil toplum kuruluşları, eğitimciler, din adamları ve yerel yönetimlerin bir araya gelerek “yas tutmanın” ötesinde yeni bir yaşam kültürü inşa etmesi gerektiğini kaydetti.

Yazının sonunda Canan, hukuk anlayışının yalnızca cezalandırmaktan ibaret olmaması; yaşatmayı öğretmesi gerektiğini vurgulayarak, “Bir gün bu topraklarda bir genç daha ölmediğinde, işte o zaman gerçekten adalet değil, yaşam galip gelmiş olacak” dedi.