HAKKARİ OBJEKTİF HABER

Hakkari kent merkezine 30 kilometre uzakta bulunan Geçitli (Peyanıs) köyünde vatandaşların tırpan mesaisi başladı. Artan mazot fiyatları nedeniyle traktör ile otlarını biçemeyen köy sakinleri İMC (Zıbare) usulü ile geleneksel tarım aleti olan tırpan ile ot biçiyorlar.

Ot biçilen alana gelen tırpan işçileri tırpanları hazırlayıp, ağız kısmını "masat" denilen taşla keskinleştirdikten sonra ot biçmeye başlıyor

Kızgın güneş altında saatlerce mesai yapan tırpan işçilerinin arasında ise 4 yıl önce üniversiteden mezun olan ancak atanamayan tarih öğretmeni Ramazan Aslan da var. 

4 yıl önce Üniversite’den mezun olan Ramazan Aslan, “4 yıl üniversite okudum. Tarih mezunuyum. Ancak şuanda boştayım. Yapacak bir işimiz yok köy işlerini yapıyoruz. Tırpan ile ot biçiyoruz. Bu sene zaten otlar iyi gelişmedi. Kar geç kalktı, yağmurlar da erken yağdı o yüzden hem bizim köy hem diğer köyler otsuz kaldı. Büyük bir mağduriyet var. İşimiz çok zor. Eğer imkanlar olsaydı makine çağırıp otlarımızı makine ile biçecektik. Paramız olsa makine kiralardık. Mazot çok pahalı küçük biçerin saati 120 TL’dir. Herkesin imkanı yok. Eğer imkanımız olsa zaten köyde yaşamazdık. Biz otları biçtikten sonra patosa vuracağız. Torbalara doldurup hayvanlarımız için saklayacağız. Üniversite mezunuyum ama iş imkanı yok. Olan iş imkanları da kısıtlanmış. Sahibi olan işe girmiş bizim gibi fakirler de işsiz kaldı. Bu şekilde ekmeğimizi kazanıyoruz. Atalarımız bu işi yaptı bizde yapacağız ayıp değil ama 20 yıla yakın okul okuduk. Devamını getirmek istedik. İşimizi yapmak istedik. Kendi mesleğimizi yapmak isteriz. Hakkımızın verilmesini isteriz. Şarlar çok zor” şeklinde konuştu. 

Tarlalarda ot biçen vatandaşların en büyük destekçisi yine üniversite mezunu olan Özge Arslan oluyor. Evdeki işlerini biten Özge, tırpan işçilerinin yemeklerinin yanı sıra dinlenme zamanlarında çaylarını hazırlıyor. 

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesinde rehberlik mezunu olan Özge Arslan ise, okuduğu bölümden atanamadığı için işsiz kaldığını ifade ederek, tırpan çeken akrabalarına yemek ve çay servisi yapmak zorunda olduğunu söyledi. 
Arslan,” Van yüzüncü yıl üniversitesi rehberlik bölümü mezunuyum. Bölümüm sıkıntılı olduğu için atamam yapılmadı. Köyde ailemle birlikte yaşıyorum. 9 kardeşiz ve ailenin en büyüğüyüm. Ailemin maddi durumu iyi değil. Babama ait 20 koyun ve iki inek var. Tek geçim kaynağımız bu hayvanlar. Atanabilseydim en azından aileme maddi desteğim olurdu. Ot biçme sezonundayız. Aileme çay ve yemek servisi yapıyorum. Babam rahatsız. Bu yüzden amcam ve akrabalarımız bize yardım ediyorlar. Piknik tadında geçse de çok zor şartlarda yaşıyoruz. Yetkililerden bölümüm adına atamalarımızın yapılmasını istiyorum” diye konuştu. 

Tarlalarda ot biçen vatandaşların en büyük destekçileri ise kadınlar. Evdeki işlerini biten kadınlar tırpan işçilerinin yemeklerinin yanı sıra dinlenme zamanlarında çaylarını hazırlıyorlar.